Psikoloji kelime kökeni olarak psykhe (ruh) ve logos (bilgi) kelimelerinin birleşmesinden meydana gelmiştir. Bu birleşimi ilkçağ da Aristoteles kullanmıştır ve bu tanıma göre psikoloji ruh bilimi anlamına gelmektedir. Tabii Aristoteles bu tabiri kullandığı zamanlarda psikoloji günümüzdeki gibi ayrı bilim değil, felsefenin içinde incelenen bir alandır sadece. İlkçağlardan günümüze kadar ruh konusu düşünürlerin incelediği bir konu olsa da günümüzdeki anlamından biraz uzak olarak incelenmiştir. Bazen bir nefes, hayat verme anlamında incelenmiş bazen de insanın dengesi anlamında incelenmiştir. Mesela Phythagoras okulu nasıl ki insanın bedeninin sağlığını korumak için tıp gerekliyse insanın ruhunun gıdasını korumak içinde müzik gereklidir derken yine burada ruha yani maneviyata bir vurgu yapmışlardır.
Psikolojinin felsefeden ayrılıp ayrı bir alan olarak çıkması 19. Yy zamanlarına denk gelir. Her ne kadar psikoloji bilimine adını altın harflerle yazdıran Freud ise de bir bilim haline gelmesinde ki en büyük isim Leipzig de bir laboratuvar kuran Wilhelm Wundt'dur. Böylece psikolojinin ne olduğu ve neyi incelemesi gerektiği sorunu hız kazanmıştır. Wundt'a göre psikoloji insan zihnini, zihnin yapısını araştırmalıdır. (Bu kuramı savunanlar yapısalcı ekol yani diğer bir ifadeyle strüktüralizm ekolünde yer alır.)
Wundt'tan sonra işlevselcilik, davranışçılık, gestalt gibi akımlar ortaya çıkmış ve her biri psikolojinin aslında neyi incelemesi gerektiği üzerine yorumda bulunmuştur. Günümüz de psikolojinin tanımı ne sadece zihne ne de sadece davranışa odaklanmış bir tanım değildir. Psikoloji, insan ve hayvan davranışlarının gözlemlenebilen ve ölçülebilen davranışlarını, bu davranışların altında yatan nedenleri inceleyen bir bilimdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder